Door Dik en Dun is één van de interventies behorend bij Ons Kent Ons. In deze interventie wordt de drempel verlaagd om collega’s op hun gedrag aan te spreken en mensen te laten wennen aan zowel het aanspreken als het aangesproken worden, door te beginnen met het aanspreken van en aangesproken worden door kamergenoten.
Implementatie
Het doel van deze interventie is om medewerkers op kleine schaal met iemand die zij vrijwel dagelijks zien, kennis te laten maken met het aanspreken op cyberonveilig gedrag en ermee te laten oefenen. Afspraken worden gemaakt tussen kamergenoten over het elkaar aanspreken op cyberonveilig gedrag.
Mensen vinden het soms lastig om elkaar aan te spreken. Het is daarom aan te raden hen de woorden te helpen vinden die ze hierbij kunnen gebruiken. Dit kan door in de Groepstherapie bijeenkomsten scenario’s te oefenen en ervaringen te bespreken. Afspraken kunnen worden gemaakt over bijvoorbeeld:
- Op welke cybergedragingen spreek je elkaar aan?
- Hoe spreek je elkaar aan; welke woorden gebruik je?
- Hoe reageer je wanneer je aangesproken wordt?
- Hoe ervaren mensen het om elkaar aan te spreken of aangesproken te worden?
Interventie meten
Zelfrapportage
Een belangrijk aspect van deze interventie zijn de Groepstherapie bijeenkomsten met ruime mogelijkheden voor zelfrapportage. Hier kan goed gebruik van worden gemaakt om inzicht te krijgen in de Door Dik en Dun ervaringen: Hoe vaak spreekt men elkaar aan? Op welke gedragingen spreekt men elkaar aan? Wat vindt men ervan om aangesproken te worden of om een ander aan te spreken?
Observatie
Wij raden het af om het aantal ‘overtredingen’ formeel bij te houden, omdat het kan resulteren in een verlies aan motivatie voor en vertrouwen in de interventie, wat een nadelig effect heeft op de effectiviteit ervan. Wel is het mogelijk mensen te vragen aan te geven welke cyberonveilige gedragingen zij zoal tegenkomen; hierbij wordt niet gevraagd naar hoe vaak de gedragingen voorkomen of wie ze begaat. Deze effectmeting hangt tussen zelfrapportage en observatie in.
